Op 11 september 2023 namen wij de ferry van het eiland Pico naar het eiland Faial.
Faial is een klein eiland van 21 kilometer lang en 14 km breed, met een vijfhoekige vorm. Het wordt ook wel Ilha Azul genoemd, het blauwe eiland. De naam verwijst naar de talloze heggen van blauwe hortensia’s. Tijdens de zomermaanden staan ze in bloei en dat is vast en zeker een prachtig gezicht! Nu waren veel hortensia’s helaas al een beetje uitgebloeid.
We kwamen met de ferry aan in de stad Horta. De hoofdstad van het eiland met 6500 inwoners.
We konden gelukkig gelijk inchecken bij ons hotel, op loopafstand van de haven, en gingen vervolgens de stad in.
De haven was onze eerste stop. In de 17e eeuw hadden de Amerikanen hier hun handelsnederzetting, maar later werd Horta dé plek voor de zeezeilers die de Atlantische Oceaan over zeilen.
Dat is tegenwoordig nog steeds heel mooi te zien in de haven. Overal zijn prachtige kunstwerken en schilderingen achter gelaten op de kade.
Natuurlijk zochten wij zoveel mogelijk Nederlandse zeezeilers op 😊.
Na een uurtje wandelen was het tijd voor de lunch en waar kun je dat beter doen dan in het Peter Sport Cafe.
Zeezeilers haalden hier vroeger hun post op, maar nu is deze plek vooral een samenkomstplaats voor zeezeilers en andere belangstellenden.
De muren van het café staan vol met namen van schepen en van diegenen die hier eens waren: vlaggen, attributen, symbolen.
Ook is er een heerlijke menukaart 😊.
Op onze eerste ochtend op Faial werden we wakker met een prachtige zonsopkomst vanuit onze hotelkamer 🥰.
We haalden onze huurauto op bij het vliegveld en gingen op pad!
Eerste stop; Castelo Branco, een grote rotsformatie langs de kust 🤩.
Daarna reden we door naar de vuurtoren Ponta dos Capelinhos.
De vuurtoren was van 1903 tot 1957 operationeel en het originele glas zit er tegenwoordig nog in.
Dat maakt deze vuurtoren natuurlijk mega fotogeniek!
Naast de vuurtoren is het Vulcano Center en een hoge zandduin waar we op konden lopen.
Het was een steile klim, maar het uitzicht was het zeker waard!
Er stond ook best veel wind, dus wij kwamen zwart en gezandstraald van het vulkaanzand weer beneden 😅
Na deze klimpartij was het tijd voor de lunch.
Dit deden we in een klein lokaal restaurantje in een dorpje in de buurt.
Uiteraard ook weer lekker tussen de locals en op het menu stond vis (hoe kan het ook anders).
De dame van het restaurant nam aan de hand van een plaatjesboek de vangst van de dag met ons door en we kozen voor Abrotea 🐟. Dat is een kabeljauw soort die hier veel gevangen én gegeten wordt. Lekker!
Na de lunch reden we door een klein dorpje waar een hele vervallen kerk langs de weg stond.
Wij waren nieuwsgierig, dus stapten we de auto even uit.
Het bleek dat de kerk oorspronkelijk uit 1600 was, maar al meerdere keren was verwoest. Waarvan de laatste keer 1998 is geweest door een grote aardbeving. Sinds die tijd waren er geen plannen meer om de kerk op te knappen en dus is het een mooie ruïne.
In Nederland zou hier vast en zeker een hek omheen gestaan hebben, maar hier was het gewoon vrij toegankelijk.
Daarna reden we door naar de volgende oude vuurtoren Farol Ponta da Ribeirinha. Deze is ook verwoest door de aardbeving van 1998 en staat écht op instorten 🙈.
Best bijzonder om zo’n gebouw dan van zo dichtbij te zien. En wederom weer geen hekken, alleen een afzetlintje.
Verder genoten we onderweg van alle mooie bloemen en planten en natuurlijk van de uitzichten 🥰
Op onze derde dag op Faial bezochten we ’s ochtends eerst Caldeira do Cabeço Gordo.
Deze grote krater, midden op het eiland, heeft een diameter van 2 kilometer en is 400 meter diep.
Door de jaren heen is de hele krater mooi begroeid met gras en verschillende planten.
Je kunt ook een trail lopen over de rand van de krater.
Deze wandelroute is 8 kilometer lang en je doet er ongeveer 2,5 uur over.
Wij sloegen deze wandeling even over, want vanaf het uitkijkpunt heb je ook een heel mooi uitzicht over de krater😊.
Daarna reden we naar een Walvisvangst museum.
Op veel eilanden binnen de archipel van de Azoren kom je nog in aanraking met de geschiedenis rondom de walvisvangst.
Walvisjagers bezochten de eilanden vanaf 1700 en zorgde voor een omvangrijke walvisvangstindustrie op de eilanden.
De walvisvangst bleef op dezelfde traditionele manier, met open boten en handharpoenen, doorgaan tot in 1985.
Nu vindt je op veel eilanden nog de overblijfselen van deze vreselijke bezigheid.
Wij bezochten op Faial het Fabrica da Baleia. Een museum gevestigd in een oude walvis fabriek.
Hier werden de gevangen walvissen de kade opgetrokken en gelijk verwerkt totdat er vrijwel niets overbleef van de walvis.
Walvissen werden o.a. gebruikt voor hun vlees als voedsel, hun olie voor de lampen en hun huid voor het maken van schoenen.
In het museum is ook een film te zien over de vangst en de verwerking van de walvissen.
Dit vonden wij iets te heftig om te zien 🤢🥺.
Walvis vangst is geen leuk onderwerp, en gelukkig verleden tijd, maar het is wel onderdeel van de geschiedenis én cultuur op de Azoren.
Faial is bij uitstek een eiland waar je kunt genieten van de mooie hortensia’s, de hoge kliffen en mooie uitzichten🤩.
Na 4 dagen op dit bijzondere eiland was het voor ons tijd om door te reizen naar ons laatste eiland binnen de Azoren; Sao Miguel.
In de volgende blog nemen we je weer mee!
Veel liefs,
Carla en Otto
Gepubliceerd: 6 november 2023